Ζούμε μέρες που λίγο καιρό πριν δεν θα περιμέναμε ποτέ ότι θα ζήσουμε. Τα μέτρα καραντίνας, οι έρημοι δρόμοι, η αναστολή λειτουργίας επιχειρήσεων και υπηρεσιών διαμορφώνουν μια πρωτόγνωρη συνθήκη για τον καθένα και την κάθε μια.
H εξάπλωση του κορονοϊού Covid-19 έχει προκαλέσει μια μεγάλη υγειονομική κρίση διεθνώς και στην Ελλάδα. Η εξάπλωση απειλεί την υγεία χιλιάδων συμπολιτών μας, κυρίως ηλικιωμένων, πιο αδύναμου ανοσοποιητικού συστήματος και με υποκείμενα νοσήματα. Και φανερώνει μια σειρά από ανεπάρκειες, ελλείψεις και εγκληματικές πολιτικές επιλογές των μέχρι σήμερα κυβερνητικών πολιτικών στη δημόσια υγεία, την εργασία και τις κοινωνικές παροχές.
Τόσο χρόνια υπό τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των απανωτών μνημονίων ελάχιστα πράγματα έχουν μείνει όρθια μπροστά στην μανία των ισχυρών για συνεχή ανάπτυξη και πλεονάσματα λιτότητας.
Τώρα είναι καλό το Εθνικό Σύστημα Υγείας (;)
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) σήμερα γίνεται, με την αυτοθυσία του υγειονομικού προσωπικού, η ασπίδα ενός ολόκληρου λαού απέναντι σε μια επιθετική πανδημία. Μόλις «χθες» λοιδορούταν ως «κατεδαφιστέο» και υποβαθμιζόταν με συνεχή υποστελέχωση και ανεπαρκείς υποδομές. Ακόμα και σήμερα δίνει την μάχη αυτή χωρίς τα απαραίτητα εφόδια, με ελλείψεις σε γιατρούς και αναλώσιμα, ενώ δεν υπάρχει η δυνατότητα εξέτασης πολλών ασθενών για τον Covid-19 λόγω σοβαρής έλλειψης των σχετικών τεστ.
Δεν είναι δυνατόν το κράτος να μην μπορεί να εξετάσει τους ασθενείς και να υπολογίσει με σαφήνεια τον αριθμό των κρουσμάτων. Εδώ και 3 βδομάδες η κυβέρνηση αρνείται να προμηθευτεί τον επαρκή αριθμό διαγνωστικών τεστ που σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος ελέγχου της διάδοσης του ιού.
Ποιος θα επωμιστεί το βάρος; Το κράτος ή οι εργαζόμενοι/ες;
Στο μεταξύ, οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε δεινή θέση. Οι απολύσεις τον τελευταίο μήνα άγγιξαν τις 40.000. Όσες και όσοι εργάζονται σε τομείς που λειτουργούν ακόμα (π.χ, σουπερ μαρκετ, delivery κ.α.) αντιμετωπίζουν εξοντωτική υπερεργασία και απλήρωτες υπερωρίες. Για τους υπόλοιπους τα μέτρα στήριξης είναι σαφώς ανεπαρκή μέχρι στιγμής, αφού οι κυβερνητικές εξαγγελίες έχουν ως προτεραιότητα την ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων.
Τα κόστη ζωής τρέχουν σε μια περίοδο που όλη σχεδόν η οικονομική δραστηριότητα και τα εισοδήματα έχουν παγώσει. Μας καλούν να «μείνουμε σπίτι», αλλά καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει ακόμα για το κόστος στέγασης και ζωής για εκατοντάδες χιλιάδες από εμάς για το επόμενο διάστημα, για τα ενοίκια και τους λογαριασμούς ρεύματος, νερού και τηλεφώνου. Κόστος το οποίο δεν καλύπτεται από τα εξαγγελθέντα επιδόματα. Παράλληλα, γάντια, μάσκες και αντισηπτικά έχουν εξαντληθεί ή συναντώνται σε τιμές αισχροκέρδειας.
Κανένας μόνος και καμία μόνη στην κρίση αυτή
Σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή μένουμε σπίτι, αλλά κανείς δεν πρέπει να μείνει μόνος και μόνη. Είναι σημαντικό να κινηθούμε με αίσθημα συλλογικής ευθύνης, κυρίως προς τις ευπαθείς ομάδες.
Να σταθούμε αλληλέγγυοι/ες, να βοηθήσουμε όσες και όσους το έχουν ανάγκη, να σταθούμε δίπλα στον συνάδελφο μας στην δουλειά, στον ηλικιωμένο γείτονα, στους πρόσφυγες, να βάλουμε φρένο στην αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας. Δεν πρέπει να υπάρχουν «αόρατοι» στην κρίση αυτή. Χρειάζεται ειδική πρόνοια για τους κρατούμενους/ες σε φυλακές και αντιμετώπιση των απάνθρωπων συνθηκών κράτησης των προσφύγων.
Παράλληλα, είναι κρίσιμο να απαιτήσουμε από το κράτος να αναλάβει την δική του ευθύνη, με:
- Άμεση ενίσχυση και θωράκιση του ΕΣΥ: άμεση και πλήρη κάλυψη σε αναλώσιμα, μαζική πρόσληψη ιατρών, να ανοίξουν όλες οι κλίνες ΜΕΘ, να επιταχθούν οι κλίνες ΜΕΘ των ιδιωτικών κλινικών, να προμηθευτούμε τον απαραίτητο αριθμό τεστ για τον Covid19
- Μέτρα προστασίας των εργαζομένων απέναντι στην αυθαιρεσία των εργοδοτών, στήριξη χαμηλότερων εισοδημάτων: καθολική απαγόρευση απολύσεων και δυσμενούς μεταβολής εργασιακών συνθηκών, επίδομα βασικού μισθού σε κάθε εργαζόμενο/η, αυτοαπασχολούμενο/η και επαγγελματία σε αναστολή λειτουργίας επιχείρησης/υπηρεσίας ή που αποδεδειγμένα μηδενίστηκε ή συρρικνώθηκε ο μισθός/τζίρος του και το εισόδημα του για τους επόμενους μήνες.
- Μέτρα για την Υγεία, όχι Καραντίνα στην Δημοκρατία: τα διάφορα έκτακτα περιοριστικά μέτρα δεν θα πρέπει να λειτουργούν ως αφορμή για την κατάπνιξη της φωνής της κοινωνικής πλειοψηφίας και καταπάτησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων της. Κανένα κρίσιμο νομοσχέδιο δεν μπορεί να τεθεί προς ψήφιση από την κυβέρνηση όσο ο λαός δεν μπορεί να εκφράσει την αντίθεση και διαμαρτυρία του.
Η λογική της ανάπτυξης, του κέρδους, του ανταγωνισμού και της πλήρους ιδιωτικοποίησης ευθύνεται για την διάλυση της δημόσιας υγείας και του κοινωνικού κράτους. Η υγειονομική κρίση απλώς αναδεικνύει τα αδιέξοδα της πολιτικής που βάζει τα κέρδη των λίγων πάνω από την υγεία και την ζωή των πολλών.
Mε αλληλεγγύη και διεκδίκηση για αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του ιού σήμερα και πιο αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής την επόμενη μέρα, η ζωή θα νικήσει και τον κορωνοϊό και τις πολιτικές υποβάθμισης της δημόσιας υγείας.
Με την καμπάνια «Κανένας Μόνος / Καμία Μόνη AntiviruSolidarityGR» επιχειρούμε να δυναμώσουμε την φωνή μας στην ανάδειξη των παραπάνω ζητημάτων, διεκδικήσεων και αιτημάτων, να συμβάλλουμε στην αλληλεγγύη που αυθόρμητα δείχνει ήδη πολύς κόσμος, να ενισχύσουμε παρόμοιες κινήσεις και πρωτοβουλίες.